Inspiratie

The morning after, en de laatste voorstelling

Het is de morning after. Het Gala van de Nederlandse Dans is voorbij. De middagrepetitie liet van alles te wensen over. Het verkeerde filmpje op het verkeerde moment, te laat opstrompelende kabouters op klompen, volgspots die pas aangingen als de te volgen persoon alweer verdwenen was, licht aan als het donker moest zijn, een doek dat niet open ging, oorverdovend gekakel op de intercom – dat soort dingen. Maar het cliché zegt dat een slechte generale een goede voorstelling voorspelt. En het klopte. ’s Avonds stond iedereen op scherp. De samenwerking tussen regie, techniek, televisie, presentatoren, de drie gezelschappen en het orkest verliep vloeiend.

In de regiecabine hing een gezonde spanning en ging er een grote zak snoep doorheen. Jammer dat af en toe een spreker zich niet aan de tekst hield, maar verder was er geen speld tussen te krijgen. Scapino sloot de avond af met Supernova; de mannen van Dutchview fronsten hun wenkbrauwen want het was eigenlijk te donker voor de camera’s, maar waren uiteindelijk toch tevreden met wat ze hadden opgenomen. Zondag de 18e wordt het resultaat uitgezonden.

De zaterdag overdag was een strakke aaneenschakeling van spacing, camerarepetities, lichtcorrecties en orkestrepetities. De dansers van Scapino stonden om tien uur al op het toneel, nog een beetje brak van de voorstelling die ze vrijdag elders in het land hadden gedanst. Maar ja, iemand moet de eerste zijn. Daarna volgden de studenten van drie dansacademisch die werk van Kylian en Van Manen dansten. Vervolgens het Nederlands Danstheater. En tenslotte werden alle prijsuitreikingen gerepeteerd, uiteraard zonder de winnaars.

Nederlandse Dansdagen

Het lijkt op de avond zelf zo vanzelfsprekend, maar er gaat wel wat aan vooraf. Begint het orkest te spelen als de presentator opkomt, of komt de presentator op als het orkest begint? En op welk woord in de tekst van de presentator moet het filmpje beginnen? Komen de kabouters van links of van rechts? Wie geeft hen een seintje als het zover is, en zorgt dat ze de juiste prijs aangeven? Worden de bloemen uitgereikt tijdens het eerste of het tweede applaus? Gaat na het applaus het doek dicht, of wordt het alleen even donker? Pas als dat allemaal minutieus is vastgelegd kun je een mooie avond met vertrouwen tegemoet zien.

Na afloop was het feest in de foyer, met muziek van lang geleden en funky belichting. Dansminnend Nederland gaat uit z’n dak. Ik houd het na een uurtje voor gezien. Het lijf is moe, de geest tevreden. En ik weet dat er op het toneel nog hard wordt gewerkt aan de afbouw, gelukkig zonder mij.

Vanochtend als ik binnenkom staat het decor van Pinball & Grace er al, en ziet het er verder uit alsof er niets was gebeurd. 385 spots, 2,5 km kabel en 8 dimmerkasten zijn weer ontmanteld, in kisten verpakt en de trailer in gerold. Ik hoor dat ze tot vier uur bezig zijn geweest. Respect! Het filmscherm hangt er nog, de videoman heeft dat moeten achterlaten. Gelukkig is er morgen nog een transportje richting Amsterdam.

Ik ga snel kijken naar Pinball & Grace, want ik heb al teveel gemist van de veelheid aan voorstellingen van het festival. Ben gisteren de hele dag niet buiten Theater aan het Vrijthof geweest.

Eerder gepubliceerd op Cultuurpodium Online.