Technische productie

Dunja Jocic (Nederland)

Dunja Jocic (Belgrado, 1978) begon al als kind met ritmische gymnastiek, en was de jongste deelnemer van de 1992 World Cup in Brussel. Ze maakte deel uit van het Olympisch Team tot 1996. Ze moest hiermee stoppen vanwege het sluiten van haar landsgrenzen als gevolg van politieke spanningen. Toen ze zich inschreef aan de balletschool Lujo Davico in Belgrado vond ze een vervanging. Ze studeerde door aan de Rotterdamse Dansacademie.

Dunja was een van de karakteristieke dansers van Club Guy en Roni en werd in 2013 genomineerd voor de Zwaan ‘meest indrukwekkende dansprestatie’ voor haar rol in Midnight Rising van Guy & Roni. Ze danste ook bij Ballet du Nord (Frankrijk) en Emio Greco | PC. Daarnaast werkte ze samen met theaterregisseur Nikola Zavišić aan een groot aantal theaterproducties (Serbian National Theatre, Belgrade National Theatre, Yugoslavian National theatre).

In 2007 creëerde Dunja haar eerste werk No flowers, please, dat werd uitgeroepen tot Best Choreography, Public Award en de Special Award for Innovation op het Festival van Choreographic Miniatures in Belgrado. Gevolgd door Not Me, together, Sonnet (2012), Hundred years, Hundred nights (2013) en La Mode (2017). In 2011 maakte ze haar eerste korte film Mirroring, die verschillende prijzen won. Vanaf 2015 was zij een aantal jaren aangesloten bij Korzo, waar zij Don’t talk to me in my sleep (2015) en Terra Incognita (2017) creëerde. In 2016 ontving ze de BNG Bank Dansprijs en in 2018 de Prijs van de Nederlandse Dansdagen Maastricht. Haar tweede film Bird (2015) werd genomineerd voor een Gouden Kalf.

https://www.dunjajocic.com/

Producties
 
Seizoen 2021-2022
Foto Dunja Jocic - De Panter  
 
Seizoen 2022-2023
Foto Dunja Jocic - The Previous Owner  
 
Seizoen 2022-2023
Foto Dunja Jocic - Het gras hier is groener  
 
Seizoen 2023-2024
Foto Dunja Jocic - The Previous Owner