TOT

Ioanna Paraskevopoulou (Griekenland) - MOS

MOS is een fysieke soundtrack bij een reeks scènes – denk: natuur, achtervolgingen, zombiehorror – uit films en ander beeldmateriaal. De voorstelling is geïnspireerd op de Foley-filmgeluidstechniek, waarmee in een geluidsstudio geluiden worden gemaakt die niet kunnen worden opgevangen op de live filmset: voetstappen (lopen door een bak grint), geritsel van kleding (wapperen met een rol folie), geluid van hout of ijzer en water (plonsen in een babybadje).

De geluidstechniek is geestig verbeeld in de film Monty Python and The Holy Grail uit 1975. De Monthy Python-leden spelen daarin graalridders die twee helften van een kokosnoot tegen elkaar slaan om het geluid van een paard te suggereren – kataklop, kataklop – het paard in kwestie is in geen velden of wegen te bekennen. Het coconut effect wordt de techniek ook wel genoemd.

In MOS zetten Ioanna Paraskevopoulou en Georgios Kotsifakis dit tot de verbeelding sprekende coconut effect in als een choreografisch instrument. Hun lichamen binden de strijd aan met allerlei onverwachte objecten om geluiden te produceren. Het zo ontstane geluidsmateriaal wordt geïntensiveerd, geïmplodeerd, gepauzeerd, herhaald en op alle mogelijke manieren vervormd om de geluidservaring te versterken. Op Julidans zie je de twee dansers ook op het podium in de openingsvoorstelling van Christos Papadopoulos, Larsen C.

Foto's