TOT

Marcela Levi & Lucía Russo / Improvável Produções (Brazilië) - grrrRoUNd

De Braziliaanse choreografe Marcela Levi en de Argentijnse Lucía Russo putten voor hun voorstellingen inspiratie uit hun roots. Ze laten zien hoe cultuur (en de muziek die daarbij hoort) ons lichaam en onze identiteit beïnvloedt. In Iron Mouth waren dat de opzwepende beats van de tecnobrega, muziek die teruggaat op de Caraïbische ritmes van feesten langs de traditionele Braziliaanse smokkelroutes. grrRoUNd draait om de dissonante tritonus uit de klassieke muziek.

grrRoUNd gaat over de waarde van instabiliteit. Dat is een thema waar Levi en Russo zich al hun hele artistieke leven mee bezig houden. Ze ontdekten dat het ook in de klassieke muziek zat, in de 'valse tonen' uit de westerse hedendaagse muziek. Niet toevallig hebben die hun verre wortels in de 14e eeuw, toen Europa werd gedecimeerd door de pestepidemieën.

Instabiliteit kan negatief bekeken worden, maar is ook een katalysator van verandering. Levi en Russo raakten gefascineerd door de dissonante 'tritonus', een akkoord bestaande uit drie noten. Die klanken geven het idee van beweging, spanning, onbeantwoorde verlangens. De tritonus is populair in horrorfilms. In de Middeleeuwen was de tritonus verboden - het was 'het akkoord van de duivel'. De duivel veroorzaakt instabiliteit, twijfel en onzekerheid. Vanwaar voelen we ons dan zo aangetrokken tot de duistere kant? "So I ran to the devil", zong Nina Simone. Levi en Russo gaan achter haar aan.

In deze Julidanscoproductie zien we de danser terug die in Iron Mouth die waanzinnige fysieke prestatie leverde, Icaro Gaya. Hij staat op de speelvloer met vijf andere performers.

Foto's