TOT

Oona Doherty (Ierland) - Navy Blue

In Navy Blue daalt de inktblauwe nacht neer op een groep van twaalf dansers van verschillende leeftijden en achtergronden. Ze zijn gekleed in identieke marineblauwe werkoveralls – of zijn het gevangenisuniformen? Als een klassiek corps de ballet dansen ze op het verraderlijk romantische tweede pianoconcert van Rachmaninov, gevangen in een destructief algoritme. Ligt in deze meedogenloze ontwrichting van de status quo de bron van bevrijding?

Gebaseerd op haar ambivalente relatie met ballet, de hiërarchische dansstijl die ze enerzijds bewondert om zijn vorm en atletisch vermogen, en anderzijds omschrijft als ‘een theatraal symbool van onderdrukking’, gaat Doherty op zoek naar dans die als katalysator dient voor sociale verandering in een wereld vol uitbuiting. Doherty: “Navy Blue gaat over hoe we als kleine puntjes op onze blauwe stip staan en elkaar bevechten om een fractie van die verdomde stip te kunnen beheersen.”

Foto's