Twitter – de snelste nieuwsbron
Geliefd en verguisd. Digitale koffiemachine en open riool. Omdat Twitter zo’n open en toegankelijk medium is kun je er alles mee. Love it or hate it.
Twitter is de snelste nieuwsbron, sms’en met de wereld, jezelf laten zien, een luchtige manier om contacten te leggen en te onderhouden. Het is een medium waar je echt in moet groeien, dat je niet in een uurtje onder de knie hebt, en waar bij goed gebruik zakelijk en privé elkaar raken. Dat vind ik er spannend aan. Je ontdekt gaandeweg welke stijl van delen bij je past, en wie je wel of niet wilt volgen.
Volgen en gevolgd worden
Anders dan bij Facebook – waar je wederzijds moet bevestigen dat je elkaar kent – kies je bij Twitter zelf wie je volgt. Of diegene jou volgt maakt daarvoor niet uit. Als je echt niet wilt dat iemand je volgt kun je hem of haar ‘blocken’, maar dat valt wel in de categorie zwaar geschut, en doe ik alleen bij spamaccounts. Want als je lief en leed deelt met de wereld, waarom zou die ene persoon het dan niet mogen lezen?
Wel en niet
Hoe het volgens mij niet moet:
- een account zonder profielfoto;
- een zakelijk account met alleen reclame;
- een theateraccount met alleen voorstellingsaankondigingen;
- allemaal gemopper, of juist alleen juichberichten;
- een bedrijfsaccount dat overduidelijk alleen door de marketeer wordt gebruikt; of, nog erger: door de marketingstagiair;
- doen alsof je (negatieve) reacties niet hebt gezien.
Betrap je me zelf op een ‘slip of the pen’, een zonde tegen mijn eigen regels? Twitteren maar!
Wanneer wordt het leuk?
- Met een duidelijke profielfoto;
- tijdens een ‘echt’ gesprek met één of meer volgers;
- als ook je zakelijke tweets een persoonlijk accent hebben, je de mens achter de twitteraar ziet;
- als op een theateraccount meerdere afdelingen hun ervaringen delen;
- als je ook ‘inside information’ deelt: een foto van de soundcheck, een uitspraak van een artiest, …;
- als je een ‘tweep’ in het echte leven ontmoet, en het dan nog steeds blijkt te klikken.