TOT

Studeer je suf en ga naar Akram Khan en Karel Appel, want je hoeft niet aan alle social media mee te doen. Wijntje van 20 dollar erbij?  » lees verder over De TOT nieuwsbrief van 20 januari 2016

Te gast in een muzikale installatie

Voor de tweede keer tijdens Springdance 2012 wordt het publiek op het toneel uitgenodigd. De eerste keer was dat om vanaf een tribune te kijken naar VIOLET van Meg Suart / Damaged Goods. Nu zijn we te gast bij Ari Benjamin Meyers en Tino Sehgal met Symphony X.  » lees verder over Springdance 2012 – Ari Benjamin Meyers en Tino Sehgal – Symphony X

Brutaliteit die niets met oorlog te maken heeft

  
Op de stoep van de schouwburg wordt gedemonstreerd: Palestina moet vrij, en Israël geboycot. Blijkbaar zien de actievoerders het uitnodigen van de Batsheva Dance Company door Springdance als steun aan de Israëlische regering.  » lees verder over Springdance 2012 – The Toxic Exotic Disappearance Act | House – Batsheva Dance Company

Breakdance in een keurslijf

De grote zaal van de Stadsschouwburg Amsterdam zit lekker vol. Een qua leeftijd, kledingstijl en huidkleur gemêleerd publiek. De voorstelling is aangekondigd als “een project dat een brug wil slaan tussen noord en zuid, tussen subcultuur en gevestigde cultuur.” Aan het publiek zal het niet liggen. Een strak beeld: zwarte coulissen, een witte vloer en een witte achtergrond met vier witte lichtvlakken. Een onbeschreven blad waarop van alles mogelijk is.  » lees verder over Holland Festival 2011 – Nya van Abou Lagraa

Vogels met een boodschap

Voorop het toneel ligt een zilverachtige strook folie. Het lijkt wel water. Langzaam licht de strook op. De reflectie onthult contouren van het decor en dient als lichtbron voor de eerste scène. Spannend en mysterieus begin!

Een kale man in een lang gewaad snelt als een pinguïn over het speelvlak, wapperend met handen en voeten. Een magere vrouw, met ontbloot bovenlijf en op zwarte pumps, komt heupwiegend vanuit het donker naar voren, zingzegt iets onverstaanbaars, zet grote ogen op, draait met haar bovenlijf, het haar strak in een knot als een ballerina. Een zwaar getatoeëerde man laat zijn bovenlichaam zachtjes golven.  » lees verder over Holland Festival 2011 – Birds with Skymirrors

Silent Ballet en Winter Variations – er kan ook teveel stilte en winter zijn

De in 1969 in Israel geboren Emanuel Gat is een veelgevraagd choreograaf. Hij werkte in 2009-2010 als gastchoreograaf bij Noord Nederlandse Dans, en reist met zijn in 2004 in Frankrijk opgerichte eigen gezelschap de hele wereld over. Hij is voor het eerst door Springdance geprogrammeerd met twee stukken: een stille dans voor 8 personen en een duet waarin hij zelf danst. Klinkt veelbelovend. Maar wat is het saai! » lees verder over Springdance 2011 – Emanuel Gat Dance

Vier jonge Japanners lopen binnen met een Albert Heijn tas, stallen een collectie t-shirts uit. Het vinden van twee vrijwilligers om te bepalen wie welk shirt moet dragen kost geen enkele moeite. Het shirt met I Love Utrecht komt niet in aanmerking, “dat had ik gisteren ook al aan”. Een slungel op citroengele gympen trekt braaf een rood shirt aan, ook al is het zijn kleur niet en zijn maat niet. De spelers rekken en strekken nog wat, drinken een slok water, en op het moment van het eerste fysieke contact gaat het zaallicht uit. » lees verder over Springdance 2011 – Contact Gonzo is ruig gooi- en smijtwerk

Drie houten platforms op een verder leeg toneel. De horizon verandert een aantal keren van kleur. Achter elk platform een speaker, erop een danser. Elk een witte spot van voren, tegenlicht kleurt de schaduwen. Sfeervol, maar wat het beeld betreft is alles daarmee wel gezegd. Maar de opwinding van deze voorstelling gaat heel ergens anders over. Doe je ogen dicht en je denkt naar een groep percussionisten te luisteren. Doe ze weer open en je beseft dat alle geluiden uit zes schoenzolen komen. » lees verder over Springdance 2011 – Bare Soundz van Savion Glover